رضا غلامی، مدرس و پژوهشگر فلسفه سیاسی و مطالعات فرهنگی و تمدنی: هر کشوری برای صیانت از حقوق و منافع فردی و اجتماعی مردم، صیانت از امنیت ملی و همچنین خنثی‌سازی توطئه‌های احتمالی بیگانگان، به دستگاه اطلاعاتی قوی نیازمند است و کشور ما نیز که طی 44 سال اخیر دائما با دسیسه‌چینی جریان ضد انقلاب داخلی و خارجی روبه‌رو بوده و نا‌امن‌سازی کشور، جزء اولویت‌های کاری آن جریان بوده است، وجود دستگاه اطلاعاتی توانا یک نعمت بزرگ‌ محسوب می‌شود. تعبیر امام خمینی‌(ره) از نیروهای دستگاه اطلاعاتی نظام‌ جمهوری اسلامی به سربازان گمنام امام زمان‌(عج)، تعبیر بسیار گویایی از اهمیت فوق‌العاده نقش دستگاه اطلاعاتی در جامعه اسلامی و وجه ایمانی و معنوی زایدالوصف ماموریت‌های این دستگاه به‌ویژه بر ضد سرویس‌های جاسوسی دشمنان ملت ایران اسلامی است. یکی از بخش‌های مهم دستگاه اطلاعاتی، بخش فرهنگی و علمی است. این بخش نیز به‌دلیل تمرکز هجمه دشمن بر نقاط حساس فرهنگی، از حساسیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. در‌عین‌حال فعالیت‌های بخش فرهنگی دستگاه اطلاعاتی در اتمسفر نظام مردم‌سالاری دینی، نیازمند توجه به یک سلسله اصولی است که در ادامه به 22 اصل مهم‌تر اشاره می‌شود‌:
یکم. حضور نیروهای فرهنگی پرسابقه، باتجربه و ژرف‌نگر به‌عنوان نیروی اطلاعاتی در بخش فرهنگی. دوم. اشراف دقیق و روزآمد به تاریخ تحولات فرهنگی و جریانات اصلی و فرعی موثر در مناسبات فرهنگی کشور‌. سوم. تسلط روزآمد و همه‌جانبه به وضعیت فرهنگی و در دست داشتن نبض سیستم‌ اصلی و خرده‌سیستم‌های رسمی و غیررسمی فرهنگی کشور. چهارم. شناخت دقیق دوست و دشمن و جبهه فرهنگی خودی، جبهه فرهنگی دشمن و طیف‌های خنثی و میانه و مخلوط نکردن مرزها با هم. پنجم. داشتن پیش‌بینی یا گمانه‌زنی علمی نسبت به آینده فرهنگی در‌قالب سناریوهای گوناگون و روزآمد نگاه داشتن آنها. ششم. عدم اتکا به اخبار و گزارش‌های عناصر فاسق و یا سست عنصر یا افراد ناشی.
هفتم. داشتن ابتکار عمل و اولویت دادن به پیشگیری از ظهور آسیب‌های فرهنگی نه مقابله صرف. هشتم. تلاش برای شناسایی و تقویت نقاط قوت و مزیت فرهنگی کشور و تشویق غیر‌مستقیم‌ عوامل مقوم فرهنگی. نهم. داشتن سعه‌صدر کافی در برابر منتقدان و یا مخالفان مشی فرهنگی نظام و مدارای حداکثری با آنها. دهم. حفظ احترام و کرامت نفس عناصر فرهنگی و یا علمی در فرآیند تحقیقات یا در تذکرات و... . یازدهم. پرهیز از سیاست‌زدگی و حزب‌زدگی در مواجهه با امور فرهنگی به‌معنای تاثیرپذیری از جریانات فرصت‌طلب سیاسی در مواجهه‌های فرهنگی. دوازدهم. ورود علنی حداقلی به صحنه فرهنگی و بهره‌گیری از متولیان امور یا حداکثر مراکز حراست به‌منظور کنترل و مدیریت شرایط فرهنگی و اجتناب از امنیتی کردن صحنه فرهنگی که بسیار مهم است. سیزدهم. عدم‌دخالت دادن عواطف، احساسات، عقده‌ها، کینه‌ها و مسائل شخصی در مواجهه با امور و کاربست حداکثر منطق، حکمت و اخلاق. چهارد‌هم. دور کردن عناصر تندرو، نامتعادل و سطحی‌نگر از نقاط مهم و گلوگاهی به‌ویژه خط‌مقدم فعالیت‌ها. پانزدهم. عدم‌شتابزدگی در تولید گزارش درباره افراد و مراکز فرهنگی بدون وجود مستندات معتبر و کافی. شانزدهم. توجه عمیق به پیامدهای اقدامات اطلاعاتی در دراز‌مدت و خروج از باتلاق روزمرگی. هفدهم. عمل به مر قانون در برخوردهای اطلاعاتی و ا‌منیتی و پرهیز از هرگونه اقدام فراقانونی و خودسرانه‌. هجدهم. رعایت حداکثری حقوق افراد تحت پوشش و پرهیز از هرگونه بی‌عدالتی درباره آنها. نوزدهم. پرهیز از هرگونه تله‌گذاری غیر‌اخلاقی و غیر‌شرعی برای افراد به‌منظور امکان مواجهه اطلاعاتی و امنیتی با آنها. بیستم. باز گذاشتن‌ مسیر اصلاح و بازنگری در قضاوت‌های انجام‌ شده درباره اشخاص حقیقی و حقوقی از طریق فراهم‌سازی امکان رسیدگی به اعتراضات و شکایات. بیست‌و‌یکم. تحت نظارت بودن مستمر از جانب هسته‌های ذی‌صلاح نظارتی و عدم‌احساس خودمختاری یا رها‌شدگی. بیست‌و‌دوم. اهتمام به داشتن تجارب عینی از صحنه فرهنگی به‌منظور تقویت واقع‌نگری و دور شدن از نگرش‌های انتزاعی یا توهمی در ساحت فرهنگ و علم.